dinsdag, oktober 30, 2007

De Latste Huatehazette van Dreet'n

Analyse door Manolo García.

Het leger zorgt nog steeds voor een algemene onveiligheid, zoals ten tijde dat het zogezegd de “opstand bestreed”. Nu gaat dezelfde tactiek voort, onder de mom van “georganiseerde misdaad”, en de “straffeloosheid” voor hun misdaden. Dit werd bovendien opgedreven tijdens het laatste jaar. En met de stemming profiteren ze van dat algemeen gevoel van onveiligheid, machteloosheid en wanhoop bij de bevolking om hun politieke slag thuis te halen.

Het verslag van de V.N. maakt gewag van 64 % stijging van misdaden gedurende 2006 (vrouwenmoorden, kinderroof, enz…)

Sinds Mei, sinds de officiële opening van de verkiezingscampagne, zijn er ook een hele hoop rechtstreekse of onrechtstreekse politieke moorden gebeurd.

Bij de presidentsverkiezing waren er 200.000 nulstemmen, voor het Congres 244.000. UNE wil dat die nagezien worden, maar het kiesgerecht wil daar niet van weten. UNE overweegt naar het Hoger Gerechtshof te stappen.

De hele campagne heeft gedraaid rond publiciteit: van ideologie was geen sprake en zo’n publiciteit konden de linkse partijen, en zeker Rigoberta Menchú, niet betalen. Alhoewel, alhoewel in ’t begin de communicatiemedia (TV, radio, enz..) wel open stonden voor Rigoberta Menchú.

En zo draaide gans de stemming rond onveiligheid. Niets over de armoede, honger enz.. zelfs niet over de economische toestand van het land, die nochtans het stokpaardje zou moeten zijn van bedrijfsleiders en ondernemers. Zelfs de tweede ronde zal dáárdoor bepaald worden. De zwarte campagne die tegen Colom gevoerd werd, had als resultaat dat zijn programma zelfs niet aan bod kwam.

Ex-PAC’s, die tijdens de repressie door Perez (jaren ’80) zich medeschuldig hadden gemaakt aan die verdrukking van de bevolking, vormden de basis van PP. Maar toch werd het binnenland opgeschrikt door de enquêtes, die de “harde vuist” schijnbaar meer kansen gaven. Alzo verkoos men te stemmen voor een partij die wel kans had tegengewicht te vormen tegen PP (Colom van UNE), in plaats van voor de linkse presidentschapskandidaten (URNG, EG, …) te stemmen. Terwijl ze voor het Congres dan wel meer voor linkse Congresleden stemden. Voor dezelfde reden stelden ze dan in de hoofdstad GANA en CASA. Alles bij elkaar genomen verloren de linkse partijen toch nog meest in het binnenland, niettegenstaande de grote meerderheid daar Indianen zijn

Het tekort aan financiële middelen bij de linkse partijen, had ook als gevolg dat binnen de lagere kaders meer kliëntelisme/nepotisme aan bod kwam dan democratie.

Zelfs de Indianen konden moeilijk aannemen dat een vrouw, en bovendien dan nog “maar” een Indiaanse, bekwaam was om president te worden. “ze hebben een goede Nobelprijs verloren en een slechte kandidate voor het presidentschap in de plaats gekregen”.

Daarbij komt dat het persoonlijk voorkomen en optreden van Colom in de schaduw valt van het zelfverzekerd en machtsgeile, prepotente optreden van de militair.

De traditionele partijen en groepen hebben tijdens de repressie steeds als handen op één buik de macht onder elkaar en met elkaar (ver)gedeeld. Achteraf hebben ze nooit echt de vredesakkoorden aangenomen. Er wordt nu gevreesd dat ze weer onder één hoedje zullen spelen, zelfs al strijden ze achter de schermen onder elkaar voor het verwerven van macht ten koste van anderen.

Geen enkel van de twee kandidaten heeft oog voor de armoede, voor de honger, voor de migranten in de vsa,...Voor wie kan men dan stemmen? En een ongeluk komt nooit alleen: de vsa hebben beslist dat Guatemala geen deel meer uitmaakt van hun loterij om een visa te verkrijgen.

Gelukkig is niet alles negatief. De werking in, onder en met de lokale groepen heeft wel een zekere organisatie, coördinatie en solidariteit geschapen, waarmee de lokale besturen zeker rekening zullen moeten houden. Daar ligt dus geen probleem. Wel bij de twee presidentskandidaten: geen een van de twee is om het volk bekommerd..

Eén gemeente als voorbeeld:

In Ixcán verloor Marcos (URNG) en won GANA met Carlos Cahuec, leider van ex-PAC, Indiaan en commercant. Is voor de uitbating van de Midden-Amerikaanse biologische corridor. Toch blijft er hoop van samenwerking. Er zijn immers Nationale Groepen die tegen stuwdammen en andere grootse infrastructuurplannen opkomen, er is het Meso-Amerikaanse Forum, er zijn de gemeentelijke Ontwikkelingsraden..

Tot hier in ’t kort de analyse door Manolo García.

Tijdens het verkiezingsproces werden 49 politieke moorden gepleegd. Wat wel opvalt is dat al die moorden begaan werden tegen linkse kandidaten of voortrekkers.

Rios Montt schijnt nu gerust te kunnen genieten van parlementaire onschendbaarheid. Maar die telt niet voor misdrijven gepleegd vóóraleer hij dit privilege kreeg. Alzo kunnen de processen tegen hem voor volkerenmoord enz… blijven doorgaan.

PP zal reclameboodschappen maken die zullen handelen over het leven van Perez Molina, zijn bijdrage aan de ontwikkeling van het land, en zijn verschillen met zijn tegenstrever Colom. Ze willen er 3 miljoen Quetzales tegen aan gooien.

Voor de ander partij zullen ze vooral de nadruk leggen op wat Colom tot nu toe gepresteerd heeft voor het land: zijn levensloop. Er zal ook nadruk worden gelegd op zijn vice-kandidaat: de cardioloog Rafael Espada.

Colom vraagt aan Perez om de moddercampagne tegen hem stop te zetten, waarop Perez antwoordt dat het mensen uit zijn eigen partij zijn, die niet meer akkoord gaan met hem, die die lastercampagne opzetten.

Rigoberta Menchú zegt dat ze niet zal stemmen op 4 November (tweede ronde), omdat ze niet wil meedoen met het spelletje van “ophalen van stemmers met bussen en het kopen van stemmen”.

Het Hoogste Verkiezingstribunaal zegt dat ze geen gevolg zullen geven aan aanklachten over dubbele eenzelvigheidkaarten noch over ongeldige stemmen.

Rios Montt verklaart dat zijn partij, het FRG, officieel geen een van de twee kandidaten steunt.

In Nicaragua zal er voor de eerste keer een bijeenkomst zijn van internationale tribunalen. Daar zal vooral de nadruk gelegd worden op het gemeenschappelijk rechtssysteem in de streek.

Nu wordt er ook geijverd voor “medisch toerisme” (o.a. schoonheidschirurgie) : ze hebben er de capaciteiten (= personeel) voor en het is goedkoper dan in andere landen. Nota: Maar terzelfdertijd kunnen gewone Guatemalteken gewone medische zorgen niet betalen.

De koffieoogst zal gaan beginnen, en men verwacht een 13 % meer dan verleden jaar. En zelfs de prijs op de internationale markten is goed.

Foto de portadaDe chef van CICIG begint met voor te stellen dat de rechters zouden beter opgeleid worden, en de nieuwe wetten en richtlijnen zouden moeten leren,.

Door de vraag op de internationale markt naar maïs en graan (voor bio-ethanol) stijgen alle prijzen voor dagelijks noodzakelijke producten

Foto de portadaZe hebben weer een halve god bij in Guatemala (foto): een zanger Carlos Peña, 19 jaar, behaalde de prijs Latijns Amerikaans Idool in Argentinië. De Domo in Zona 13 zat vol mensen te kijken naar het programma, en er was natuurlijk een overweldigende vreugde en jubel toen hij het haalde. Heel het land stond in rep en, roer. (foto)

Het was dan ook nog juist de verjaardag van zijn moeder. 27،000 hadden meegedaan aan de prijskamp, en Carlos haalde het van 12 finalisten.

De uitslag was ook bepaald door stemming, en natuurlijk dat veel Guatemalteken het voor hem hadden opgenomen.

Videpresident Stein werd ’s morgens vroeg uit zijn slaap gewekt door een berichtje: “Dank voor je stem, blijf uw idool steunen”. Zijn twee GSM’s waren op een bepaald ogenblik verloren gegaan.maar zijn dochter had die gebruikt om te stemmen voor Peña.

Foto de portadaEn alsof De fierheid van Guatemala nog niet genoeg was: : Vida Amor de Paz, (foto) voorzitster van de Stichting van het Tropisch Woud, is naar de noordpool getrokken om er de onderzoeken te leren kennen over het smelten van het poolijs. Ze heeft er de Guatemalteekse vlag geplant.

Maar al die fierheid vergaat in de rookwolk van de onveiligheid, de straffeloosheid .. en de epidemie van AIDS, die met rasse schreden vooruitgaat in Guatemala. Er werd een actie ter inlichting en bewustmaking van de bevolking gestart.

Colom beloofde aan de schoolmeesters om een algemene overeenkomst met hen te sluiten maar toch bleven ze sceptisch over zijn belofte: we geven je het voordeel van de twijfel voor zes maand, zegden ze.

Terwijl Perez zijn tocht naar de burgemeesters als beëindigd beschouwt, past hij zich een nieuwe “uitzicht” aan: hij beweert 350.000 stemmen bijgewonnen te hebben. Nu zal hij de syndicaten, de Indianen en de bedrijfsleiders voor hem trachten te winnen.

3.000 plakaten van 2 op 1 ½ meter, waarop een lachende Perez staat, maar toch met opgeheven vuist, zullen overal te lande verschijnen

GAN zou kunnen de derde maar sterkste macht zijn, aangezien er sprake van is dat ze in het parlement zullen samenspannen met PP.

Eén van de politieke analyses wijt het aan oververzadiging van programma’s in radio, TV plakaten langs de weg enz.. waarmee de mensen dagelijks om de oren werden geslagen, dat Perez de stemming niet heeft gewonnen.

Tegen alle vroegere verklaringen in zegt “harde vuist” Perez nu dat geen enkel associatie met andere partijen is uitgesloten, ook niet met FRG. Samen met UNE en FRG zijn ze al bezig te ijveren voor de leiding het Congres.

UNE en Gana willen dat ook, maar ook zij zullen Rios Montt nodig hebben als spilfiguur.

Naargelang hun behaalde stemmen krijgen de partijen allemaal samen nu een toelage van 42,2 miljoen,. Maar ze moeten er rekenschap van geven...en niet gebruiken voor kiespropaganda: alleen voor organisatie van hun partij. Ze krijgen 2 $ per stem, maar moeten in de presidentsverkiezing of in de parlementsverkiezing tenminste 5 % behaald hebben. Dit krijgen ze in vier schijven gespreid over vier jaar.

Berger spreekt zijn laatste rede uit in de V.N. in NewYork. hij sprak 17 minuten: 1ste deel over zijn eigen verwezenlijkingen, 2de deel: over zijn buitenlandse politiek. Hij haalt ook aan dat ze vredestroepen sturen naar Kongo en Haiti. Hij bedankte voor de internationale hulp voor CICIG.

Sociale opruiming? Of voorbereiding van volgende verkiezingen om voor de Harde Vuist te stemmen?

De moordenaars van vijf jongeren van het gehucht El Gallito (Zona 3) schijnen politiemannen te zijn geweest. Ze werden eerst ontvoerd terwijl ze voetbal aan het spelen waren, en daarna in de Boulevard El Naranjo (Zona 7) dood teruggevonden.

Die politiemannen waren van de best opgeleide, en waren lid van het veiligheidspersoneel van Hernandez, de grote baas van de politie.

Andere vraag: hoe komt het dat anders een politiewagen op geweerschoten wordt onthaald als hij zich waagt in El Gallito, en ze deze keer vrij spel kregen? Waarom lieten ze overal sporen achter zodat ze gemakkelijk op te sporen waren: het nummer van hun auto, de GPS werd niet uitgeschakeld enz.., enz…Uit de GPS-gegevens werd klaar dat er zelfs twee politiewagens op dat tijdstip op die plaats zijn geweest.

Toen de baas van de politie daarvoor werd afgezet, verklaarde Stein “dat het onmogelijk is dat de politie zelf zich ontdoet van de geïnfiltreerde misdaad: alsof men een hond zou kunnen vastbinden met een resem saucissen.”

De afgezette baas verklaarde: ik stap op om geen roet te strooien in het eten van het onderzoek. Zijn vice wordt nu grote baas. Deze belooft ook weeral (juist hetzelfde als toen de drie Salvadoreense parlementairen werden vermoord) de politie te “zuiveren”, maar de ambassadeur van de vsa twijfelt sterk aan die mogelijkheid, zelfs niet met de hulp van CICIG.

Men volgt drie pistes: Wraak, huurmoordenaars (van de drugmaffia) of omwille van de afzetting van corrupte politiemannen.

Er was ook een militaire patrouille bij betrokken, die een bicitaxi (rijwieltaxi) de weg afsneed toen die de auto volgde die de jongens ontvoerde.

Wat ook eigenaardig is, zijn de vele gelijkenissen met de moord op de Salvadoreense parlementariërs, wat meer en meer wijst op huurmoordenaars van drugtrafikanten.

En zoals altijd: weer gaan er stemmen op om gans het politieapparaat en het gerecht , de administratie en de regering, alles te zuiveren …maar nooit verandert er iets.

Twee politiemannen zijn al aangehouden, maar de andere twee willen ze (nog ) niet aanhouden, omdat er (nog) geen bewijzen genoeg zijn. Zullen ze hen laten het hazenpas kiezen? is de vraag.

CEJIL, Centrum voor Gerechtigheid en Internationaal Recht, met zetel in Costa Rica, vindt dat Guatemala een van de slechtste landen is op gebied van veiligheid. De nieuwe regering zal het niet gemakkelijk hebben om daar orde op zaken te stellen; lieten ze weten, nadat ze Guatemala bezocht hadden

Een moeder en drie van haar dochters werden de keel overgesneden in La Teresita Zona 10 van San Miguel Petapa. De moordenaars liet een boodschap achter: “Je hebt mij voor den aap gehouden: Je hebt me beloofd dat je nooit meer zou terugkeren naar die smeerlap van een Tono. Maar je stuurde me de mesthoop in. Nu zie je de gevolgen. Ik heb je verwittigd: ofwel was je de mijne of van niemand!. Hoer en leugenaarster..……

De politie zegt dat ze de moordenaar(s) op de hielen zit.

Twee jongeren gingen klacht neerleggen tegen twee politiemannen die hen hadden willen uit de weg ruimen. Zowel de politie als de Procuur Mensenrechten zijn met die verwarde zaak bezig.

En in Zona 14 verdween een bewaker van het condominium Santa Monica. Ook dit geval werd aan de Prokuur Mensenrechten overgedragen voor onderzoek.

Een afzetter van de Mutualiteit (IGSS) kon langs een tunnel op het nippertje ontsnappen toen men hem in zijn eigen huis bijna bij de lurven had gevat.

Bij gebrek aan afwatering werden in Santa Cruz del Quiché meerdere huizen overspoeld als gevolg van grote regens. Op andere plaatsen bleven veel voertuigen steken, waren er grote files en chaos. Stukken baan spoelden weg, bruggen werden vernield enz…, enz.. Niet te verwonderen dat de mensen kwaad worden …want op veel plaatsen waren de plannen al gemaakt voor waterafvoer, verbetering en versteviging van wegen en bruggen; de begroting was er en het geld ook, maar er werd niets uitgevoerd.

En dergelijke rampen zullen niet ophouden, want de staatsinstituties daartegen werken maar half en nemen hun verantwoordelijkheid niet op om te voorkomen waar het mogelijk is.


In Zona 5 (foto) werden meerdere huizen meegesleurd door de wilde wateren: 668 leden schade = huizen vernield. Maar de regering wil alleen de allerarmsten helpen, maar toch geen stukje grond geven, en wat ze krijgen is een peulschil ..Waar moeten die mensen heen?

Chinese bedrijven zijn op zoek naar partners in Guatemala om er hun producten te komen verkopen: auto’s, naaimachines schoenen, zelfs kerstbomen ….

UNE blokkeert een wet voor een Raad ter Ondersteuning van de Migranten.

In de Corruptie-index haalt Guatemala zeer slechte punten: van de 180 onderzochte landen zijn ze de 111de, na Costa Rica, El Salvador en Mexico, maar toch nog voor Honduras dat nog corrupter is.

In de tuin van een huis in Zona 8 ontstond een gat van 15 meter diep en 1 m. doormeter, Noelía Timal die er woont, is er ingevallen. Gelukkig slechts enkele breuken.

In Spanje werden twee Guatemalteekse mensensmokkelaars aangehouden nadat ze 38 illegale Guatemalteken in de steek hadden gelaten. De bedrogen Guatemalteken hadden al klacht neergelegd in Guatemala, maar het gerecht in Guatemala liet ze maar begaan.

De vsa sluiten hun grenzen voor de invoer van oudheidkundige Maya-overblijfselen.

De Evangelische kerk Alfa en Omega hebben in Chimaltenango een installatie gebouwd om drinkwater te produceren, die de nieuwste technieken toepast, en goedkoper werkt dan de andere reeds bestaande. Ze produceren een 50.000 liter per dag.

In San Mateo Ixtatán (Quetzaltenango), werden door Asociación Intervida Guatemala 347.000 vestjes uitgedeeld aan de leerlingen van 1.815 scholen, zodat ze beschermd zijn tegen de harde klimatologische omstandigheden.

Het FRG blokkeert in het Congres twee leningen van 230 miljoen $, die hadden moeten dienen voor projecten in het binnenland.

In Cobán stelen ze nu zelfs watermeters, die in brons zijn gemaakt … omwille van het brons dat veel geld gaat.

De moord op de gouverneur van Solola, Julio Urrea Ruiz, zou te maken hebben met het ontdekken van een moordcommando met de naam “Limpieza Social”, (Sociale opruiming!), en het ontdekken van andere misdaden.

Sinds januari dit jaar werden al 14 buschauffeurs en 13 helpers van hen vermoord, en ook 101 vrouwen.

De rechter laat zes verdachten van overvallen op de bevolking vrij (in Quiché) , omdat hij geen bewijzen vindt. De inwoners dreigen hen te lynchen als hij ze vrijlaat.

Ondertussen verliest de Quetzal ook al tegenover de$: nu is het al 7,7.

35 dagen vóór de tweede ronde van de presidentsverkiezing staat de “harde vuist” aan de kop in de enquêtes. 54 % (60% bij de ladino’s en 45 % bij de indianen) tegen 45 voor Colom. Ook de jongeren zouden meer voor de Perez stemmen (56%) , alsook zij die gestudeerd hebben (65%).

Maar 30 % heeft nog geen beslissing genomen.

De meeste mensen in Guatemala hebben er geen gedacht van wat de twee kandidaten gedaan hebben tijdens hun leven. Een meerderheid meent ook dat ze alle twee door de drugmaffia gesteund worden, maar Colom meer dan Perez. Geen een van de twee wordt goed gezien alsof hij eerlijk zou zijn.

De bevolking heeft geen goed oog op de toekomst: geen een zal de grote problemen van het land oplossen, ook niet het moeras van de onregeerbaarheid waarin het land is weggezakt.

De derde en de vierde in de vorige verkiezingen (Giammatei-GANA en Suger CASA) spreken zich niet uit voor de volgende ronde: ze laten hun kiezers vrij.

In de winkels in de hoofdstad begint de “kerstperiode”: overal begint men Kerstartikelen zien.

Edwin Geovanny Pacay Paredes, gepensioneerdev colonel, die banden scheen te hebben met PP-partij (alhoewel Perez zelf het loochent) , werd doodgeschoten.

11 families van Tajumulco, die have en goed verloren hadden door orkaan STAN, krijgen eindelijk een nieuw stuk grond om zich te hervestigen: alleen zal het op een ander plaats zijn, in San Pablo.

In Guatemala zijn er 800.000 personen aangesloten bij de 737 coöperatieven in 331 gemeenten van de 22 departementen. In 2006 hebben ze voor meer dan 1 miljard 600 miljoen (1.600.000.000)Q. kunnen uitvoeren,.

16.000 eigenaars van landbouwbedrijven, verenigd in AGER, hebben een ethische code aangenomen: duidelijke klaarheid, eerlijkheid, rechtvaardigheid, solidariteit, eenheid, eerbied, verantwoordelijkheid en trouw.

Omwille van de stijging van de olieprijzen op de internationale markt waarschuwt de regering: energie moet gespaard … en verklaart dat men meer en rapper zal moeten overgaan naar vernieuwbare energiebronnen.

BOLIVIË

Er zijn geruchten dat er een staatsgreep wordt voorbreid : men wil van “dienen onnozelen Indiaan” “este Indio de mierda”, president Evo Morales, af ..zelfs zo nodig hem vermoorden.

De vsa, de CIA, zijn bang van het dominoeffect … en daartegen: één pion weg, en de rij (het Bolivarisme?) valt niet meer verder.

Het TLC: Vrijhandelsverdrag met vsa:

In Midden Amerika is Guatemala de eerste handelspartner van de vsa. Maar in 9 maanden TLC is de handelsbalans, die vroeger positief was, gedaald tot een deficit van 415 miljoen dollars.

In het Congres werd het veto goedgekeurd van de president, tegen de toelating dat buitenlandse circussen in het binnenland zouden mogen optreden.

De ouderen beklagen er zich over dat niettegenstaande vele beloften en schone woorden, ze nog geen verbetering zien in de gezondheidszorg voor hen.

AndréVanderjeugt

Agradecimiento de SITRABI


Morales, 30 de Septiembre de 2007


Ante el dolor que embarga los corazones de la familia y de los trabajadores Bananeros, por el asesinato de mi hermano Marco Tulio Ramírez Portela, quiero de manera especial enviarles mis más sinceros agradecimientos a ustedes por esas muestras de condolencias y esa solidaridad para nuestra familia y nuestra organización sindical. Jesús, dijo Yo soy la Resurrección y la vida y el que cree en mi aunque este muerto vivirá; confiados en estas palabras de Jesús estamos seguros que mi hermano no está muerto porque el viven los corazones de cada uno quien lo amamos, y en cada uno de los sindicalistas, porque estoy seguro que la sangre derramada de mi hermano en la calle principal de Finca Yuma, Propiedad De La Transnacional de Del Monte Fresh servirá para un semillero de nuevos sindicalistas que defenderán los intereses sociales y económicos de la clase trabajadora.

Pude darme cuenta en la vela y en el sepelio de los restos mortales de mi hermano como cientos de trabajadores quienes nos acompañaron derramaron su lagrimas por la pérdida de un compañero sindicalista, pero yo les dije adelante compañeros sigamos la lucha porque no nos van a callar, porque no estamos solos tenemos nuestros aliados a través del mundo.

Además de agradecerles, quiero pedirles que no quitemos el grito al gobierno y a nuestras autoridades Guatemaltecas para que de forma inmediata investigue el hecho sangriento para el pronto esclarecimiento y el castigo a los responsables del crimen a los autores intelectuales y a los encubridores.

Atentamente,

Noé Antonio Ramírez Portela

Secretario General




Morales, 30 de Septiembre de 2007

Estimados compañeros y compañeras de diferentes organizaciones sindicales y populares a través del mundo que efectivamente el compañero Marco Tulio Ramírez Portela, quien era Secretario de Cultura Y Deportes Del Comité ejecutivo Central y Secretario General del Comité Sub seccional de Finca Yuma del Sindicato de Trabajadores Bananeros de Izabal (SITRABI). Fue asesinado cobardemente por personas desconocidas que se cubrían el rostro con gorros pasamontañas y fuertemente armados a pocos pasos de su casa de habitación ante los ojos de su esposa y sus dos hijas el hecho ocurrió a las 5 horas con 45 minutos del día 23 de septiembre 2007 cuando se dirigía a su trabajo. el lugar donde ocurrió el hecho es propiedad privada de la Compañía De Desarrollo Bananero De Guatemala, Sociedad Anónima, de nombre comercial BANDEGUA, hoy dos garitas de entraba y salida, para el ingreso de vehículos hay que sacar un permiso y que quedan registrados en las garitas en donde hay una policía privada de nombre SERPROP. Además de custodiar las garitas hay policías privados de rondines en todas las instalaciones de la empresa.

Por su experiencia sindical y social el compañero Marco Tulio acepto integrarse a una mesa de votación como fiscal del partido político UNE en las pasadas elecciones.

También el compañero Marco Tulio en el desempeño de su ejercicio como sindicalista en el Comité Sub Seccional en Finca Yuma que era su centro de Trabajo tenía muchos problemas con la empresa de nombre comercial BANDEGUA subsidiaria de Del Monte Fresh, de manera que lo tenía amenazado en despedirlo de su trabajo, acusándolo de sabotajes a la producción y de llevar a los trabajadores a medidas de hecho ilegales como por ejemplo paros de labores o huelgas.

El Sindicato ha tenido una serie de ataques y amenazas; el 13 octubre del año de 1999 un grupo de personas fuertemente armados Allanaron la sede sindical que obligaron a los compañeros del comité ejecutivo a renunciar de sus cargos y de sus trabajos con la empresa. Hecho que tuvo a la vista el tribunal penal y que al final hubo una sentencia de tres años y medio de cárcel a los hechores y nuestros compañeros están en el exilio.

En el año 2000 hubieron una serie de amenazas de muerte por medio de llamadas telefónicas hacia el comité ejecutivo, Denuncia que fue presentada ante la fiscalía especial De Delitos Contra Periodistas y sindicalistas del M.P. investigación que se quedo corta porque no pudieron dar con los responsables.

El 26 de noviembre del año 2006 cuando eran las 20:30 horas, al compañero Cesar Humberto Guerra López Secretario De Conflictos 1º del comité ejecutivo Central cuando se conducía con el vehículo placas particulares 933DM propiedad del sindicato fue interceptado por hombres desconocidos, quienes le hicieron unos disparos al aire con armas de fuego y pegaron una y le rompieron el vidrio del vehículo de una pedrada, caso que lleva la fiscalía especial de delitos contra periodistas y sindicalistas, el caso va muy despacio la investigación y a la fecha no se miran resultados positivos.

El día 20 De julio del año 2007 cuando eran las 11:30 horas cinco soldados del ejército de Guatemala Allanaron la sede del sindicato preguntaron al compañeros José Antonio Cartagena y a la compañera Selfa Sandoval Carranza, como se llamaba el Presidente del Sindicato cuantos eran los miembros del Comité Ejecutivo, cuantos afiliados tenía el sindicato y cuál era el trabajo que hacia el sindicato los compañeros SE NEGARON A DAR INFORMACION PORQUE CUANDO ELLOS PREGUNTARON SOBRE LA IDENTIDAD DE ELLOS SE NEGARON A HACERLO DICIENDO QUE POR NORMAS DE EJERCITO NO LES PERMITIAN DAR SU IDENTIDAD.

El día 28 de septiembre del año 2007 entre las 20:00 a 23:00 horas, personas desconocidas en motocicletas se paseaban libremente con armas AK47 en el campamento de finca Yuma, propiedad de la transnacional de Del Monte Fresh, como un acto intimidatorio a la familia y a los miembros de la junta directiva del sindicato y sin que ninguna autoridad se hiciera presente.

Ante esta serie de ataques y amenazas para nuestra organización sindical su dirigencia y la familia del compañero asesinado ruego a todas las organizaciones pronunciarse con el Gobierno de la República como lo han venido haciendo.

Por lo que les solicitamos enviar cartas a las siguientes direcciones:

1. Presidente abarahona@presidencia.gob.gt 2383-8383 Anabella Barahona

2. Vicepresidente emolina@vicepresidencia.gob.gt 2383-8383 Ella Molina

3. Ministro de Trabajo rodolfocolm@mintrabajo.gob.gt 2422-2500/3

4. Ministra de Gob. adetorrebiarte@mingob.gob.gt 2413-8888

5. Presidente Oscar Berger presidente@scspr.gob.gt 502-22390090

6. Vicepresidente Eduardo Stein estein@vicepresidente.gob.gt 502- 2221-4537

7. Ministro de Trabajo Rodolfo Colemnares mintrabajo@gob.gt

8. Lic. Marco Antonio Garcia Ruano, Gerente General de BANDEGUA Iramos@gt.freshdelmonte.com fax (502) 24205981

9. Oficina de Del Monte en EUA Contact-US-Executive-Office@freshdelmonte.com

Atentamente,

Noé Antonio Ramirez Portela

Secretario General

woensdag, oktober 03, 2007

OPNIEUW VAKBONDSLEIDER VERMOORD IN GUATEMALA


OPNIEUW VAKBONDSLEIDER VERMOORD IN GUATEMALA

In minder dan negen maanden tijd zijn vier vakbondsleiders koelbloedig vermoord in Guatemala. Op 23 september jl. werd Marco Tulio Ramirez Portela, vakbondsleider van de Bananeros van Izabal bij het verlaten van zijn huis neergeschoten. Social Alert International klaagt deze grove schending van het recht op vereniging aan. Gesteund door haar Guatemalteekse vakbondspartner CGTG, ACV, CM en ACW Leuven en Wereldsolidariteit, roept Social Alert International de Guatemalteekse overheid op om halt te roepen aan het geweld op vakbondsleiders en ernstige gerechtelijke stappen te ondernemen om de schuldigen van deze moord te berechten.

ACW, CM en ACV verbond Leuven zetten zich, samen met Wereldsolidariteit al geruime tijd in voor de CGTG. We willen hun megafoon zijn bij schendingen en steunen waar ze steun vragen. Samen met andere organisaties brengen we het verhaal, zetten we druk en hopen we het beste voor onze Guatemalteekse vrienden.

Social Alert International bracht onlangs een publicatie uit waarin de balans wordt opgemaakt van de mensenrechtensituatie in het land 10 jaar na het afsluiten van de vredesakkoorden.

Meer info vind je op www.socialalert.org

Meer concrete feiten en cijfers over de schendingen van vakbondsrechten in Guatemala, vind je in het recentste rapport van het Internationaal Vakverbond:

Onderstaande brief is gericht aan de President van Guatemala. Je kan deze brief overnemen door er het logo van je organisatie op te zetten en je handtekening en per mail te versturen naar onderstaande adressen.

Ook op onze website www.wereldsolidariteit.be staat een oproep om een brief te schrijven, met een link naar de website van Social Alert International. Stuur de brief naar de Guatemalteekse regering!!!

Meer info over de situatie van vakbondslui binnen Del Monte, kan je hier vinden.

Dank voor uw solidariteit,

Wereldsolidariteit
ACW/ACV/CM Leuven

Social Alert


CGTG/ Hoogcommissariaat voor de mensenrechten in Guatemala: verslag van het laatste congres

Beste vrienden,


Hierbij een verslag over het laatste congres over de mensenrechten in Guatemala: van de hand van Rigoberto Dueñas...


PROCURADURIA DE LOS DERECHOS HUMANOS

Guatemala, 17 y 18 de septiembre de 2007.

CONGRESO NACIONAL DEL TRABAJO

Hacia una cultura de respeto a la libertad sindical

Por: Rigoberto Dueñas Morales.

Antes que nada deseo agradecer a la Procuraduría de los Derechos Humanos por promover y realizar este magno CONGRESO NACIONAL DEL TRABAJO y por permitirme hacer un aporte para el debate sobre tan importante tema LA LIBERTAD SINDICAL. La importancia de este Congreso es que nos pone a la vista de los distintos sectores de la sociedad guatemalteca, de que existimos, venir a decir aquí que estamos presentes, a pesar de las malévolas intensiones de nuestros adversarios y enemigos que ya quisieran vernos bajo tierra con todo y movimiento sindical, sin embargo, aquí estamos, dispuestos a defender los sagrados intereses de la clase trabajadora, y seguir apostando la construcción de una nueva sociedad donde se respeten los derechos individuales y colectivos.

Sin el ánimo de hacer propaganda comercial, nos quisieron acabar a fuego lento durante los treinta y seis años de guerra, articulada, mantenida y financiada por los mismos que nos hablan de Estado de Derecho, en tanto se empeñan a implementar un terrorismo antisindical administrativa, judicial y política, para acallar las voces reivindicativas de la dirigencia sindical.

Durante las dictaduras militares que se instauraron durante el conflicto armado interno, se abatió y aniquiló el movimiento sindical, hoy en día, supuestamente con gobierno civiles, se abate y se pretende aniquilar el sindicalismo de distintas menaras, por eso yo siempre me pregunto, ¿cuál es la diferencia entre gobiernos militares y civiles? Si tan guardianes son unos como los otros de proteger los intereses del poder económico, y de ambos regímenes recibimos el mismo garrote, alguien me dirá, Rigoberto es muy pesimista, muy negativo, pero el asunto es sencillo, en estos últimos diez años, conozco familias de sindicalistas asesinados, cientos de trabajadores despedidos desde hace ocho años sin ser reinstalados, familias enteras que no tienen que dar de comer a sus hijos y sin poder darles educación, porque la medida del finquero fue cerrar y destruir la escuelita donde antes recibían clases los niños, en fin, Gobiernos van, Gobiernos vienen; Magistrados van Magistrados vienen, algunos dicen ya Viena la nueva Corte, yo simplemente digo, ya viene otra vez la misma Corte y, la danza de las violaciones al derecho humano a asociarse en sindicato continúa. Y no faltará alguien que diga, pero el discurso de Rigoberto sigue siendo el mismo que dijo durante la guerra fría, el problema es que persisten las practicas patronales y gubernamentales exactamente iguales o mejoradas que las llevadas a cabo durante la guerra fría; el camino al calvario sigue siendo el mismo del que esperan como producto final acabar con el sindicalismo, y en esto el Estado ha sido diseñado para jugar su papel para la protección incondicional de los intereses de la oligarquía económica, de allí la precaria situación para el ejercicio de la libertad sindical, pues no gozamos de la protección del Estado, mientras el capital está bien resguardado. Abordar este tema desde nuestra experiencia, vivencia y sufrimiento en carne propia, es importante comentar algunos escenarios.

ESCENARIOS DEL SINDICALISMO.

El escenario más importante del Movimiento Sindical Guatemalteco, en su devenir histórico, sin lugar a dudas su época dorada fue durante el proceso revolucionario 44–54, periodo en que se ratificaron los más importantes convenios internacionales de la OIT, los C. 87 y 98, relativos a la libre sindicalización y negociación colectiva, se emite la Constitución Política del 45, el Código de Trabajo que reconocen la libertad sindical y la negociación colectiva, se instituye el régimen de seguridad social, entre otros.

Lamentablemente sobrevino la contrarrevolución en el 54 que marca la cuenta regresiva del movimiento sindical, iniciándose de nuevo la cadena de regímenes militares, algunas veces con fachadas democráticas electoreras y otras con imposiciones fraudulentas o golpistas, regímenes que se caracterizaron por calificar al sindicalismo de antisistémicos y comunistas, para justificar los crímenes masivos y selectivos, pues asociarse en sindicato era como renunciar al derecho a la vida o al derecho de vivir en nuestra patria para irse al exilio, basta recordar los secuestros masivos en la CNT, de modo que este CONGRESO NACIONAL DEL TRABAJO es un justo homenaje a la memoria de los cientos de líderes sindicales que regaron con su sangre la lucha por la dignad y el respeto a la libertad sindical.

El actual escenario del sindicalismo, a mi criterio inicia con los Gobiernos “Civiles” surgidos a raíz de la actual Constitución Política de la República, norma que reconoce el derecho de sindicalización y huelga de los trabajadores, y reconoce el derecho de sindicalización de los trabajadores del Estado, en este espacio político se inicia la rearticulación del movimiento sindical; sin embargo, los diseñadores del sistema para mantener sus privilegios, desarrollan e implementan una recomposición y reacomodo en sus estrategias antisindicales, en algunos casos en forma abierta y en otros tiran la piedra y esconden la mano, son tan variadas y sofisticadas las medidas para impedir el desarrollo del sindicalismo, son tan complejas las medidas, pues te saludan y se ríen contigo, pero a la vuelta de la esquina te combaten, te difaman y te destruyen por cualquier medio ante la opinión pública.

EL ESTADO DE DERECHO TEORICO.

En Guatemala los trabajadores nos encontramos ante un estado de derecho teórico, que en lenguaje jurídico le llaman derecho vigente, nos encontramos ante un Estado de Derecho Teórico puesto que el Estado de Guatemala en el ámbito internacional desde febrero de 1952, ratificó los Convenios 87 y 98 de la Organización Internacional del Trabajo, relativos a la libertad sindical y negociación colectiva, ejemplo el citado convenio 98 advierte a los Estados a adoptar medidas adecuadas a las condiciones nacionales, para estimular y fomentar entre las organizaciones de patronos y de trabajadores el pleno desarrollo y uso de procedimiento de negociación voluntaria, con el objeto de reglamentar, por medio de convenios o pactos colectivos, las condiciones de trabajo. Además, Guatemala es parte de otros tratados y convenciones internacionales como la Declaración Universal de los Derechos Humanos que en su artículo 23 dice que: Toda persona tiene derecho a fundar sindicatos y a sindicarse para la defensa de sus intereses. El Pacto Internacional de Derechos Económicos, Sociales y Culturales, en su artículo 8 dice que se garantiza el derecho de toda persona a fundar sindicatos y a afiliarse al de su elección, y el derecho de los sindicatos a funcionar sin obstáculos; El Pacto Internacional de los Derechos Civiles y Políticos en su artículo 22 establece que Toda persona tiene derecho a asociarse con otras, incluso el derecho a fundar sindicatos y afiliarse a ellos para la protección de sus intereses. Ninguna disposición de este artículo autoriza a los Estados Partes en el Convenio Internacional del Trabajo de 1948, relativo a la libertad sindical y a la protección al derecho de sindicación, a adoptar medidas legislativas que puedan menoscabar las garantías previstas en él ni a aplicar la ley de tal manera que pueda menoscabar esas garantías. finalmente, la Convención Americana Sobre Derechos Humanos llamado también Pacto de San José de Costa Rica, en su artículo 16 establece que: Todas las personas tienen derecho a asociarse libremente con fines ideológicos, religiosos, políticos, económicos, laborales, sociales, culturales, deportivos o de cualquier otra índole. Los tratados y convenciones internacionales citados, Guatemala es parte, en consecuencia dichas normas internacionales forman parte de la nuestra legislación nacional y deben ser de observancia general.

Nuestra Constitución Política garantiza el derecho de sindicalización y negociación colectiva, el Código de Trabajo, la Ley de Sindicalización y Regulación de Huelga de los Trabajadores del Estado y la Ley de Servicio Municipal, pues la Constitución Política reconoce el derecho de libre asociación y el Derecho de sindicalización libre de los trabajadores. Este derecho lo podrán ejercer sin discriminación alguna y sin estar sujetos a autorización previa, debiendo únicamente cumplir con llenar los requisitos que establezca la ley. Los trabajadores no podrán ser despedidos por participar en la formación de un sindicato, debiendo gozar de este derecho a partir del momento en que den aviso a la Inspección General de Trabajo. Este derecho se encuentra desarrollado en el Código de Trabajo que establece que, sindicato es toda asociación permanente de trabajadores o de patronos o de personas de profesión u oficio independiente constituida exclusivamente para el estudio, mejoramiento y protección de sus respectivos intereses económicos y sociales comunes. Como podemos ver, teóricamente como que no hay obstáculo para el ejercicio de la libertad sindical, aunque cabe resaltar que dentro de la propia legislación interna, existen disposiciones legales que se oponen al ejercicio de la libertad sindical, a la negociación colectiva y otros derechos laborales, circunstancias que han dado lugar a llamados de organismos internacionales como la OIT y otros para adecuar nuestras normas laborales a los términos de los convenios de la OIT.

No obstante la vigencia de la legislación QUÉ PASA EN LA PRACTICA, los trabajadores, sus organizaciones sindicales y sus dirigentes, son sometidos a todo tipo de persecución, acosos legales y políticos, victimas de practicas de discriminación sindical, cambios de condiciones de trabajo, represalias, intimidaciones, amenazas, secuestros y asesinatos, así se expresa el sistema para garantizar la vigencia de sus privilegios y fortunas a costa de la represión y sangre.

EL ESTADO COMO OBSTÁCULO PARA EL DESARROLLO DEL SINDICALISMO.

Obviamente el principal agente de represión sindical es el propio Estado expresado en sus tres organismos principales, pues no se puede ocultar el papel del ORGANISMO EJECUTIVO a través de sus funcionarios que emiten disposiciones o actos administrativos contra el ejercicio del derecho de sindicalización de los trabajadores, su conducta frente a las organizaciones sindicales y dirigentes, siempre ha sido de intolerancia, basta ver la actitud de los funcionarios cuando se acude ante el Ministerio de Trabajo y Previsión Social a plantear denuncias de violaciones a la libertad sindical, los resultados generalmente son nulos, en el peor de los casos, los funcionarios suelen ser ejes de apoyo de los patronos; las interpretaciones antojadizas que la Inspección General de Trabajo o el Consejo Técnico del Ministerio le dan a la ley, amén de la falta de capacidad sancionatoria de la Inspección General de Trabajo.. En el ORGANISMO LEGISLATIVO los diputados, en su mayoría genuinos representantes de los intereses del poder económico se han encargado de dotar de herramientas legales para garantizar los intereses de quienes les patrocinan; a los trabajadores les arrebatan sus conquistas como la Ley de Compensación Económica por Tiempo de Servicio, dictan leyes contrarias a los principios de libertad sindical como la ley antihuelga. El Congreso de la República se ha caracterizado en mantener una sistemática oposición de introducir las reformas legales que recomienda la OIT, esa resistencia no es producto de la casualidad, sino es el reflejo del sistema económico y político que nos han impuesto, más bien las iniciativas de ley que aparecen en el Congreso apuntan hacia la desregulación y la flexibilizar del derecho laboral. Por su parte el ORGANISMO JUDICIAL a través de la Corte Suprema de Justicia investida de la potestad de juzgar y administrar justicia, pero dada su composición y control en manos de la oligarquía económica, hace que la administración de justicia, ni es pronta ni es cumplida, todo lo contrario, se mueve como tortuga patas arriba, salvo honrosas excepciones. La Corte de Constitucionalidad, que no se diga, donde todo funciona a partir de facturas partidistas. A este andamiaje se suman el MINISTERIO PUBLICO y la PROCURADURIA GENERAL DE LA NACIÓN, también con estrategias antisindicales, pues mientras el MP criminaliza los conflictos laborales, solicitan ordenes de desalojos y encarcelando líderes sindicales y campesinos, la PGN se opone a los procesos de negociación colectiva ante los tribunales. Sumado a lo anterior, están a la orden del día las profundas debilidades en términos de CORRUPCIÓN donde el dinero lo arregla todo, EL AMIGUISMO o COMPADRAZGO como regla de compensación, bajo el principio del hoy por mí mañana por ti, la IDENTIDAD IDEOLÓGICA entre funcionarios públicos y los sectores tradicionales de poder, la INCAPACIDAD PROFESIONAL donde los funcionario desempeñan cargos por nexos políticos y no por capacidad, el TRÁFICO DE INFLUENCIA que nos coloca ante una situación de administración de justicia por consigna o justicia por encargo, la independencia de poderes pura pantomima.

En el ámbito privado, además de las acciones propias de los empleadores, crean otras agrupaciones como las ASOCIACIONES SOLIDARISTAS que promueven los empresarios y funcionarios públicos a través de su personal de confianza con el fin de tener bajo su control a los trabajadores, detectarlos y despedirlos, además, estas impulsan procesos de indoctrinamiento, ideologización y mediatización de la conciencia laboral no sindicalizada y los centros de investigación como el CENTRO DE INVESTIGACIONES ECONÓMICAS NACIONALES CIEN que en uno de sus libros advierte que las empresas pueden emprender diferentes estrategias para desincentivar la formación de sindicatos, promover asociaciones alternativas, en este caso dice, el solidarismo, recomienda entre otras medidas sobornar a dirigentes, tener informantes (orejas) en las empresas, fragmentar las empresas, etc., advierte que un sindicato puede ser dañino para la empresa por que afecta la productividad de las empresas; así piensan los empresarios y sus intelectuales, mientras que el empresario español, Ex presidente del Consejo Económico Social de España el señor JAIME MONTALVO en su alocución pronunciada en el 2006 ante la cúpula empresarial y algunos dirigente sindicales ante unas 1000 personas dijo esto: SI NO EXISTIERA EL MOVIMIENTO SINDICAL ABRÍA QUE CREARLO” en clara alusión a la responsabilidad social empresarial que debe existir, porque los sindicatos son pilares fundamentales del desarrollo. Como pueden notar la diferencia de cómo piensa un empresario europeo y como piensan los empresarios guatemaltecos.

COMO SE EXPRESAN LAS ACCIONES ANTISINDICALES.

Las prácticas contra el movimiento sindical guatemalteco, históricamente han sido y siguen siendo tan variadas y sofisticadas: campañas de difamación en algunos medios que controla el poder económico, no hace falta alguien que utiliza su pluma de soporte y legitimación de medidas antisindicales, acusan a los sindicatos de ser obstáculos para la inversión y la competitividad, los despidos masivos, el cierre de empresas como por arte de magia, el encarcelamiento, las amenazas de muerte y los asesinatos, la criminalización de los conflictos laborales, son medidas que se implementan para evitar el desarrollo del sindicalismo.

EFECTOS DE LAS MEDIDAS ANTISINDICALES.

El movimiento sindical durante los regimenes militares sufrió severos ataques que lo redujo al exterminio o desaparición, sin embargo, la durante el primer gobierno civil, el sindicalismo adquiere un desarrollo cuantitativo, aunque ese mismo gobierno en 1988 le asesta un duro golpe al movimiento magisterial, pero en el contexto general del movimiento sindical la coyuntura fue distinta. Sin embargo, según datos del Ministerio de Trabajo revela que el numero de sindicatos y de pactos colectivos no son nada alentadores, peor aún si analizamos la cantidad de sindicatos y de afiliados distribuyéndolos en los tres sectores: sindicatos en el sector privado; sindicatos en el sector público y sindicatos independientes de campesinos y urbanos llamados de la economía informal; obviamente el resultado va ser desastroso para el movimiento sindical del sector privado.

Obsérvese también que el número de sindicatos inscritos no responde al número de sindicatos activos e inactivos ya que estos últimos suelen ser organizaciones independientes u organizaciones destruidas en el sector privado. Veamos.

Cuadro 1

TOTAL DE ORGANIZACIONES INSCRITAS, ORGANIZACIONES ACTIVAS Y SU RELACION CON LA PEA

AÑO PEA SIND-INSC SIND-ACTIV AFIL-ACTIV % PEA

1,998

3,364,092

1,349

473

61,532

1.82

1,999

3,489,911

1,389

494

66,645

1.90

2,000

3,615,730

1,433

538

68,798

1.90

2,001

3,771,822

1,481

742

71,085

1.88

Elaboración propia con base en datos del Boletín de Estadísticas número 13 del Ministerio de Trabajo y Previsión Social, 2002.

Otro aspecto para medir la libertad sindical es el desarrollo de la NEGOCIACION COLECTIVA como una actividad intrínseca de los sindicatos, y solo es posible cuando están dadas las condiciones para negociar pactos o convenios colectivos de condiciones de trabajo, es decir, cuando el interlocutor del otro lado de la mesa (patrono publico o privado) tenga vocación de dialogo para armonizar las relaciones laborales, y en esta materia tenemos los siguientes datos:

Cuadro 2

NUMERO DE SINDICATOS Y PACTOS COLECTIVOS DE CONDICIONES DE TRABAJO

AÑO

TRAB. SIND.

No. SINDICATOS

No. PACTOS

1,996

38,678

250

29

1,997

49,293

469

39

1,998

61,532

473

25

1,999

66,798

494

29

2,000

68,798

538

29

2,001

71,085

742

22

2,002

73,125

805

24

2,003

75,363

866

21

2,004

77,557

930

23

2,005

79,915*

970

13

Fuente: Boletín de Estadísticas Laborales del Ministerio de Trabajo y Previsión Social.

* Datos estimados.

También es importante tomar en cuenta para evaluar la NEGOCIACIÓN COLECTVA el desarrollo de los procedimientos de fijación de los salarios mínimos, porque en las Comisiones figuran representantes de trabajadores sindicalizados, representantes de los empleadores y representantes del Gobierno, pues en los últimos 20 años, los empleadores siempre llegan con la propuesta de cero incremento, llegando al cinismo de proponer en los últimos cuatro años reducir el salario mínimo en un 50% y lo demás, pago por productividad, salvo en 1994 hubo consenso para fijar un incremento del 45%. Es importante resaltar la mediocre participación de los representantes del gobierno en estas comisiones, que no pueden ocultar su miedo ante sus amos, siempre se han abstenido de votar, excepto durante el régimen anterior en que los inspectores votaron con los trabajadores. Por falta de consenso es que cada año el Presidente de la República fija los miserables incrementos, no por dadivoso, sino porque la ley establece la fijación anual de los salarios mínimos.

El EJERCICIO DE LA HUELGA tampoco debe quedar al margen de nuestro análisis, pues siendo la huelga el instrumento idóneo debidamente regulado en la legislación nacional, sin embargo, los tribunales de trabajo se resisten de integrar los tribunales de conciliación y arbitraje en el trámite de los conflictos colectivos para no llegar a la suscripción de un convenio o a la declaratoria de una huelga, mas bien, lo que hacen los señores jueces y magistrados, es fijar requisitos previos que justifiquen archivar los expedientes o declarar con lugar la petición de los patronos que realizan por medio de la llamada CUESTION PREVIA COMO PUNTO DE DERECHO para oponerse al tramite del proceso colectivo, lo curioso e insólito, es que la cuestión previa como punto de derecho, no solo no existe como remedio procesal en el Código de Trabajo, sino los jueces y magistrados los acogen y le dan valor jurídico a algo que no tiene asidero legal.

Finalmente, lo más caliente en el ámbito de la negociación colectiva es lo que acaba de ocurrir en la SALA CUARTA DE LA CORTE DE APELACIONES DE TRABAJO Y PREVISIÓN SOCIAL DE SUCHITEPEQUEZ, que al dictar una sentencia resolvió que un Comité Ad hoc o un Consejo de Trabajadores constituido con base en el artículo 374 del Código de Trabajo, no puede comparecer ante los tribunales a demandar a un patrono, aduciendo que dichos comités carecen de personería jurídica, qué aberración jurídica, pues los trabajadores por más de 50 años venimos utilizando la figura de los comités ad hoc. Será que los Magistrados desconocen el derecho, yo creo que no, el punto es como ellos van creando la llamada doctrina legal o jurisprudencia, para que en el futuro ningún grupo de trabajadores coaligados en comité ad hoc pueda emplazar a su patrono por medio de los tribunales de trabajo. No olvidemos que el Comité Ad hoc históricamente ha sido el antecedente para la formación de un sindicato por la inamovilidad que generan los emplazamientos para todos los trabajadores de una empresa, mientras que el sindicato solo son inamovibles a los socios que inician la formación de un sindicato. Hilando fino, sabemos por donde nos quieren llevar los Honorables Magistrados. Aunque este tipo de fallos muy pronto estará en la OIT y en el Departamento de Comercio Exterior de los Estados Unidos de América y en otros organismos internacionales.

Señoras y señores, es todo lo que les quería exponer: MUCHAS GRACIAS