CGTG helpt basisgezondheidszorg uitbouwen in dorpen van Las Illusiones.
Als krachten gebundeld worden hoeft ook degelijke gezondheidszorg geen illusie te zijn in Guatemala
Las Illusiones, een deel van een groep dorpen die vijf gemeenschappen telt , met 310 woningen voor 1770 inwoners. Waarvan ondertussen al 75 woningen in steen gemaakt zijn. Een grootgrondbezitter zag geen winst meer in de uitgeputte grond en liet een deel grond van zijn Finca (grote boerderij met veel landerijen) over aan de boeren om ze zelf de grond te laten bewerken voor eigen gebruik. Dit een beetje als ontslagvergoeding. De onderhandelingen duurden zeven maanden.
In het contract staan zowel de afdracht van de gronden als van de woningen en de straat. De woningen waren houten barakken en de straat was een weggekapte strook tussen de struiken.
Alles werd ondertekend met eigendomsaktes.
La Victoria, Nuevo Esperanza, El Triunfo en La libertad zijn de andere vier dorpen die deel uitmaken van de gemeenschap. Aan de namen zie je wel dat het voor de Indígenas een echte triomf was om zelf gronden in gemeenschap te kunnen bezitten en te bewerken. Deze dorpen zijn de vrucht in de strijd om gronden te recupereren van bazen die hun beloften niet nakomen en de wet niet naleven.
Las Illusiones is moeilijk bereikbaar en de weg moeilijk berijdbaar., vooral de laatste
We worden ontvangen door ToribioRuiz Sosof, een gezondheidswerker die sinds 2002 lid is van het syndicaat van onze partner CGTG (Central General Trabajadores de Guatemala).
CGTG werkte mee door cursussen te geven en zo kon onder andere Toribio zich omscholen tot gezondheidswerker en zo regelde hij zelf de contacten om het gezondheidssysteem op poten te zetten. Hij is het vaste ankerpunt en het hoofd van de 4 coördinatoren die CGTG opleidde.
CGTG hielp ook mee om projecten op te starten. Zo werd een deel van de plantage als rubberplantage behouden. Toribio werkt hier halftijds in en de rest werkt hij als gezondheidsmedewerker. De ander coördinatoren werken op andere Finca’s.
De inkomsten van de rubberoogst en de verwerking worden verdeeld onder de leden van het project. CGTG negotieert oa met WS om zulke projecten te financieren. De leden betalen 10 Quetzales per maand aan CGTG. 140 van de 200 volwassenen zijn lid van het syndicaat.
De niet leden werken op andere Finca’s en daar wordt het hen afgeraden of onmogelijk gemaakt om aan te sluiten, door te dreigen met jobverlies.CGTG hielp ook de varkens – en kippenkwekerij op te starten.
Ondertussen hebben ze naast de 75 stenen woningen waaronder een apotheek en dokterskabinet, al 7 bronnen met waterkraantjes waar inwoners hun water nemen in plaats van kilometers ver te moeten gaan achter onzuiver water.
Het medisch centrum is tevens apotheek en dokterskabinet.
Ze hebben binnen de gemeenschap ook twee schooltjes gebouwd met elk drie graden (lager onderwijs).
Er is zeker noodzaak om nog meer variëteit in het onderwijs te steken, doch ze hebben de middelen niet.
De middelbare school bevindt zich in Santa Barbara of Patoulul. Te ver voor velen, daarom beperkt de opleiding zich voor de meesten enkel tot de lagere school.
Degenen die kunnen, werken in de week en gaan op zondag school volgen. CGTG steunt momenteel 6 jongeren die verder studeren in het middelbaar onderwijs, alleen maar jongens, daar hadden ze zelfs niet over nagedacht dat er geen meisjes gestuurd en gesteund werden omdat die sowieso moeten werken, dachten ze.
Voor de medische hulp hebben ze de wens om in de vijf gemeenschappen een medische post uit te kunnen bouwen. Dit behelst zowel het gebouw als de opleiding van gezondheidswerkers als het materiaal om de apotheek te vullen. Ook de verplaatsingen zijn moeilijk, dus een vervoermiddel zou heel welkom zijn. Wel gaan ze binnenkort trachten de wegen aan te leggen zodat ze minder van de buitenwereld afgesloten zijn.
Samen met CGTG werd een gezondheidscentrum opgericht en 10 gezondheidswerkers werden opgeleid. Die detecteren de zieken in de vijf gemeenschappen en de dokter komt om de twee weken in elk dorp langs. Hij heeft 200 à 300 patiënten in Las Illusiones die regelmatig onderzocht worden. De dokter wordt betaald door een NGO en zijn ambt is goedgekeurd door het ministerie van volksgezondheid. De NGO wordt betaald door het ministerie en betaalt met die middelen de dokters. Er zijn ook twee verplegenden (1 man en 1 vrouw) die de dokter en de gezondheidswerkers bijstaan. Een ingenieus systeem met gekleurde prikkers duidt op een bord aan waar in een bepaalde zone een zwangere vrouw woont, waar de verpleegster woont, waar de gezondheidsmedewerkers zich bevinden, waar de vroedvrouw woont en wie welke medicatie krijgt. Ze besteden veel tijd aan preventie. TBC, huiselijke hygiëne en voorkomen van ziektes door bijvoorbeeld water te laten koken vóór gebruik en telkens hun kruiken af te dekken zijn een paar voorbeelden. Kinderen onder de twee jaar krijgen om de zes maanden controles, zowel moeder als kind worden dan onderzocht.
Vanaf de moeder weet dat ze in verwachting is wordt ze gevolgd.Tot 40 dagen na de bevalling is er permanente zorg voor moeder en kind. Als een patiënt niet ter plaatse geholpen kan worden sturen ze die naar een gezondheidspost in Santa Barbara op 14 km (Centro De Salud Santa Barbara Suchitepequez). Het ziekenhuis in Tiquizate ligt al op 40 km en er rijden slechts twee bussen per dag, eentje vertrekt om 04.30u ’s morgens en eentje om 16.30u ’s avonds. De sneltaxi is duur en voor velen niet betaalbaar. Nog dit. Ze vragen qua medicatie naar merkproducten omdat generische producten die ze nu hebben niet voor alle ziektes helpen.
Via onze partner kunnen we ook hier nog veel hulp en steun bieden zodat ze hun gemeenschap nog meer zelfstandigheid kunnen bezorgen.
Adri Daniëls
