vrijdag, maart 09, 2012
Centraal-Amerika voelt veel voor legalisering drugs
GUATEMALA-STAD — In Centraal-Amerika en Colombia gaan steeds meer stemmen op om drugs te legaliseren. De huidige strijd tegen verdovende middelen kost veel mensenlevens en lijkt niets uit te halen.
De discussie over de legalisering of het strafvrij maken van drugs in de regio kwam in een stroomversnelling toen Otto Pérez Molina, de rechtste president van Guatemala, op 17 januari stelde dat er "zo snel mogelijk" en "ernstig" over dat alternatief moet worden nagedacht. Pérez Molina verklaarde ook dat het wenselijk is dat de hele regio het erover eens wordt, samen met de VS.
De Colombiaanse president, de conservatief Juan Manuel Santos, reageerde op 28 januari dat "die oplossing aanvaardbaar is voor Colombia als de hele wereld voor die optie kiest".
Tegenwind uit de VS
Uit de VS kwam wel tegenwind. "De president van de VS, Barack Obama, steunt de legaliserig niet als een weg om het drugsprobleem op te lossen”, verklaarde Wendy Sherman, de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken, eind januari bij een bezoek aan Colombia. Volgens Sherman moet het drugsgebruik in rijke landen inderdaad aan banden worden gelegd, maar moet er evengoed een substantiële vermindering van de drugsproductie in Colombia komen.
Veel Latijs-Amerikanen begrijpen niet waarom de VS zo op de rem gaan staan, terwijl het toch duidelijk is dat de huidige aanpak veel leed veroorzaakt en weinig oplevert. "Het grote probleem is dat onze burgers de belangrijkste slachtoffers zijn, en dat de VS, waar de meeste consumenten leven, daar niet noodzakelijk een einde aan willen maken", zegt Carmen Rosa De León van het Opleidingsinstituut voor Duurzame Ontwikkeling, een Guatemalteekse burgerorganisatie.
22 miljoen gebruikers
In Centraal-Amerika leven 42 miljoen mensen. De VN schatten het aantal drugsgebruikers in de VS op 22,6 miljoen. Zelfs in de VS geven sommige politici toe dat de Amerikanen de problemen met de drugshandel in Centraal-Amerika mee veroorzaken. Het drugsgebruik in de VS "voedt het geweld in Centraal-Amerika en de rest van Latijns-Amerika en de Caraïben", schrijven de Amerikaanse senatoren Dianne Feinstein en Charles Grassley in een rapport dat vorig jaar verscheen.
Volgens het rapport werden in 2010 in Honduras 77 moorden per 100.000 inwoners gepleegd, in El Salvador 66 en in Guatemala 50. De Léon en veel andere experts achten het mogelijk dat de legalisering van verdovende middelen een uitweg biedt uit die slachtpartij.
Colombianisering
Ook belangrijke schrijvers in de regio breken een lans voor het uit de strafwet halen van drugs om het extreme geweld tegen te gaan. De Nicaraguaan Sergio Ramírez is zo iemand, net als de Mexicaan Carlos Fuentes. Volgens Fuentes is Centraal-Amerika zich aan het "Mexicaniseren", net zoals Mexico zich de voorbije jaren "gecolombianiseerd" heeft. Het drugsgeweld is in Mexico al enkele jaren nog moorddadiger dan in Colombia, dat traditioneel de hoogste moordcijfers kende.
Maar een eenvoudige oplossing is legalisering niet, waarschuwt criminoloog en kenner van de transnationale georganiseerde misdaad David Martínez-Amador. "Je kan marihuana, heroïne en cocaïne legaliseren, maar doe je dat ook met synthetische drugs die het centrale zenuwstelsel aantasten? En de bendes die de drugshandel in handen hebben, doen ook aan ontvoeringen, afpersingen, wapen- en orgaanhandel. Gaan we die ook legaliseren?"
Er zijn nog meer tegenstanders in de regio. "Ik geloof niet dat legalisering het geweld zou doen afnemen", zegt de Costa Ricaanse politicoloog Claudio Alpízar. "Alcohol is een verdovend middel dat toegelaten is, maar het blijft grote problemen veroorzaken in Midden-Amerika. Alleen het verbruik terugdringen kan een oplossing bieden", oordeelt Alpízar. Volgens hem moeten de landen van Centraal-Amerika veel meer investeren in een dialoog met de VS over dat thema, en zich achter een gezamenlijk en ernstig voorstel scharen."
- - - - - - - -
Auteur: Danilo Valladares
De discussie over de legalisering of het strafvrij maken van drugs in de regio kwam in een stroomversnelling toen Otto Pérez Molina, de rechtste president van Guatemala, op 17 januari stelde dat er "zo snel mogelijk" en "ernstig" over dat alternatief moet worden nagedacht. Pérez Molina verklaarde ook dat het wenselijk is dat de hele regio het erover eens wordt, samen met de VS.
De Colombiaanse president, de conservatief Juan Manuel Santos, reageerde op 28 januari dat "die oplossing aanvaardbaar is voor Colombia als de hele wereld voor die optie kiest".
Tegenwind uit de VS
Uit de VS kwam wel tegenwind. "De president van de VS, Barack Obama, steunt de legaliserig niet als een weg om het drugsprobleem op te lossen”, verklaarde Wendy Sherman, de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken, eind januari bij een bezoek aan Colombia. Volgens Sherman moet het drugsgebruik in rijke landen inderdaad aan banden worden gelegd, maar moet er evengoed een substantiële vermindering van de drugsproductie in Colombia komen.
Veel Latijs-Amerikanen begrijpen niet waarom de VS zo op de rem gaan staan, terwijl het toch duidelijk is dat de huidige aanpak veel leed veroorzaakt en weinig oplevert. "Het grote probleem is dat onze burgers de belangrijkste slachtoffers zijn, en dat de VS, waar de meeste consumenten leven, daar niet noodzakelijk een einde aan willen maken", zegt Carmen Rosa De León van het Opleidingsinstituut voor Duurzame Ontwikkeling, een Guatemalteekse burgerorganisatie.
22 miljoen gebruikers
In Centraal-Amerika leven 42 miljoen mensen. De VN schatten het aantal drugsgebruikers in de VS op 22,6 miljoen. Zelfs in de VS geven sommige politici toe dat de Amerikanen de problemen met de drugshandel in Centraal-Amerika mee veroorzaken. Het drugsgebruik in de VS "voedt het geweld in Centraal-Amerika en de rest van Latijns-Amerika en de Caraïben", schrijven de Amerikaanse senatoren Dianne Feinstein en Charles Grassley in een rapport dat vorig jaar verscheen.
Volgens het rapport werden in 2010 in Honduras 77 moorden per 100.000 inwoners gepleegd, in El Salvador 66 en in Guatemala 50. De Léon en veel andere experts achten het mogelijk dat de legalisering van verdovende middelen een uitweg biedt uit die slachtpartij.
Colombianisering
Ook belangrijke schrijvers in de regio breken een lans voor het uit de strafwet halen van drugs om het extreme geweld tegen te gaan. De Nicaraguaan Sergio Ramírez is zo iemand, net als de Mexicaan Carlos Fuentes. Volgens Fuentes is Centraal-Amerika zich aan het "Mexicaniseren", net zoals Mexico zich de voorbije jaren "gecolombianiseerd" heeft. Het drugsgeweld is in Mexico al enkele jaren nog moorddadiger dan in Colombia, dat traditioneel de hoogste moordcijfers kende.
Maar een eenvoudige oplossing is legalisering niet, waarschuwt criminoloog en kenner van de transnationale georganiseerde misdaad David Martínez-Amador. "Je kan marihuana, heroïne en cocaïne legaliseren, maar doe je dat ook met synthetische drugs die het centrale zenuwstelsel aantasten? En de bendes die de drugshandel in handen hebben, doen ook aan ontvoeringen, afpersingen, wapen- en orgaanhandel. Gaan we die ook legaliseren?"
Er zijn nog meer tegenstanders in de regio. "Ik geloof niet dat legalisering het geweld zou doen afnemen", zegt de Costa Ricaanse politicoloog Claudio Alpízar. "Alcohol is een verdovend middel dat toegelaten is, maar het blijft grote problemen veroorzaken in Midden-Amerika. Alleen het verbruik terugdringen kan een oplossing bieden", oordeelt Alpízar. Volgens hem moeten de landen van Centraal-Amerika veel meer investeren in een dialoog met de VS over dat thema, en zich achter een gezamenlijk en ernstig voorstel scharen."
- - - - - - - -
Auteur: Danilo Valladares
"Antihongerplan Guatemala is niet duurzaam"
Het antihongerplan van de nieuwe Guatemalteekse president Otto Pérez Molina oogst weinig bijval. Het is niet duurzaam, zeggen activisten en experts. Guatemala is een van de armste landen ter wereld.
De voormalige generaal Otto Pérez Molina, die sinds vorige maand president is, wil met het plan Hambre Cero ("Honger op nul") de chronische ondervoeding bij kinderen tot vijf jaar fors terugdringen tegen het einde van zijn mandaat in 2016.
Hij kondigde het plan donderdag aan in de noordwestelijke gemeente San Juan Atitán, waar 91 procent van de bevolking chronisch ondervoed is.
Steun voor productie
"We willen geen herhaling van hulpprogramma's omdat die op lange termijn niet duurzaam zijn", zegt Rony Palacios van het Nationaal Netwerk voor de Verdediging van de Voedselsoevereiniteit in Guatemala.
Net zoals andere activisten en experts vraagt Palacios vooral steun voor voedselproductie. "We hebben sterke productiesystemen nodig met leningen en technologie voor kleine producenten, zodat hun rendement omhooggaat en ze niet alleen voldoende hebben voor hun eigen familie maar ook overschotten creëren", zegt Palacios.
Begeleiding vanaf zwangerschap
Het plan Hambre Cero neemt elementen over uit gelijkaardige programma's in Brazilië en Nicaragua. Zo worden moeders voortaan begeleid vanaf de zwangerschap totdat het kind twee jaar wordt; ze krijgen hulp en advies bij borstvoeding, hygiënemaatregelen en de consumptie van vitaminen en mineralen. Arme gezinnen krijgen maandelijks 28 euro op voorwaarde dat ze hun kinderen naar school sturen en regelmatig door een arts laten onderzoeken, een programma dat onder de vorige president, de sociaaldemocraat Álvaro Colom, in gang is gezet.
De regering schat dat het plan 260 miljoen euro gaat kosten. De financiering moeten van de besparingen en belastingen komen die het Congres donderdag heeft goedgekeurd. Die moeten dit jaar 117 miljoen euro opleveren, volgend jaar 418 miljoen euro en in 2014 438 miljoen euro.
Nadruk op exportmodel
De strijd tegen honger zou rekening moeten houden met de verliezen die het land lijdt door ondervoeding, zegt Jonathan Menkos van het Centraal-Amerikaans Instituut voor Fiscale Studies.
Een studie die het instituut samen met Unicef heeft gedaan, berekende dat Guatemala tien keer minder uitgeeft aan de ontwikkeling van elk kind dan andere Latijns-Amerikaanse landen. Beide instellingen pleiten voor een hogere investering in de strijd tegen ondervoeding, meer transparantie en een betere opvolging.
Maar een afdoend antwoord tegen armoede en ondervoeding heb je alleen als je de oorzaken aanpakt, zeggen sociale activisten. Oorzaken zijn onder meer het gebrek aan grond bij kleine boeren en de nadruk op een exportmodel, zegt Palacios.
Helft van kinderen is ondervoed
De helft van de kinderen in Guatemala is chronisch ondervoed, het hoogste percentage van Latijns-Amerika en een van de hoogste ter wereld, zegt Unicef. Bovendien leeft de helft van de bevolking in armoede en 17 procent in extreme armoede.
Pas in 2005 kreeg de strijd tegen ondervoeding vorm, onder de rechtse regering van Oscar Berger, die het Nationaal Systeem voor Voedselzekerheid opzette. Zijn opvolger, Álvaro Colom, lanceerde het Programma voor Sociale Cohesie, met de gezinssubsidies als grote uithangbord.
Bron: Dewereldmorgen.be
De voormalige generaal Otto Pérez Molina, die sinds vorige maand president is, wil met het plan Hambre Cero ("Honger op nul") de chronische ondervoeding bij kinderen tot vijf jaar fors terugdringen tegen het einde van zijn mandaat in 2016.
Hij kondigde het plan donderdag aan in de noordwestelijke gemeente San Juan Atitán, waar 91 procent van de bevolking chronisch ondervoed is.
Steun voor productie
"We willen geen herhaling van hulpprogramma's omdat die op lange termijn niet duurzaam zijn", zegt Rony Palacios van het Nationaal Netwerk voor de Verdediging van de Voedselsoevereiniteit in Guatemala.
Net zoals andere activisten en experts vraagt Palacios vooral steun voor voedselproductie. "We hebben sterke productiesystemen nodig met leningen en technologie voor kleine producenten, zodat hun rendement omhooggaat en ze niet alleen voldoende hebben voor hun eigen familie maar ook overschotten creëren", zegt Palacios.
Begeleiding vanaf zwangerschap
Het plan Hambre Cero neemt elementen over uit gelijkaardige programma's in Brazilië en Nicaragua. Zo worden moeders voortaan begeleid vanaf de zwangerschap totdat het kind twee jaar wordt; ze krijgen hulp en advies bij borstvoeding, hygiënemaatregelen en de consumptie van vitaminen en mineralen. Arme gezinnen krijgen maandelijks 28 euro op voorwaarde dat ze hun kinderen naar school sturen en regelmatig door een arts laten onderzoeken, een programma dat onder de vorige president, de sociaaldemocraat Álvaro Colom, in gang is gezet.
De regering schat dat het plan 260 miljoen euro gaat kosten. De financiering moeten van de besparingen en belastingen komen die het Congres donderdag heeft goedgekeurd. Die moeten dit jaar 117 miljoen euro opleveren, volgend jaar 418 miljoen euro en in 2014 438 miljoen euro.
Nadruk op exportmodel
De strijd tegen honger zou rekening moeten houden met de verliezen die het land lijdt door ondervoeding, zegt Jonathan Menkos van het Centraal-Amerikaans Instituut voor Fiscale Studies.
Een studie die het instituut samen met Unicef heeft gedaan, berekende dat Guatemala tien keer minder uitgeeft aan de ontwikkeling van elk kind dan andere Latijns-Amerikaanse landen. Beide instellingen pleiten voor een hogere investering in de strijd tegen ondervoeding, meer transparantie en een betere opvolging.
Maar een afdoend antwoord tegen armoede en ondervoeding heb je alleen als je de oorzaken aanpakt, zeggen sociale activisten. Oorzaken zijn onder meer het gebrek aan grond bij kleine boeren en de nadruk op een exportmodel, zegt Palacios.
Helft van kinderen is ondervoed
De helft van de kinderen in Guatemala is chronisch ondervoed, het hoogste percentage van Latijns-Amerika en een van de hoogste ter wereld, zegt Unicef. Bovendien leeft de helft van de bevolking in armoede en 17 procent in extreme armoede.
Pas in 2005 kreeg de strijd tegen ondervoeding vorm, onder de rechtse regering van Oscar Berger, die het Nationaal Systeem voor Voedselzekerheid opzette. Zijn opvolger, Álvaro Colom, lanceerde het Programma voor Sociale Cohesie, met de gezinssubsidies als grote uithangbord.
Bron: Dewereldmorgen.be
Orkaan MITCH
De orkaan MITCH betekende het startschot voor de CUBAANSE medische brigade in GUATEMALA , na de desastreuze doortocht bood Cuba onmiddellijk hulp aan; het stuurde een contingent van 21dokters , dat in de maanden daarna zou uitgroeien tot een 500 man tellend wit leger.
In tegenstelling tot sommige Westerse landen beperkte Cuba zich niet tot noodhulp. In de moeilijkst bereikbare dorpjes werden gezondheidsposten uitgebouwd. Tegelijkertijd kregen jonge Guatemalteken de kans om gratis doktersstudies te volgen aan de Latijns-Amerikaanse School voor Geneeskunde in Cuba , opdat deze op termijn de Cubaanse dokters in Guatemala zouden vervangen.
In Guatemala zelf doen de Cubaanse dokters meer dan alleen maar medische interventie . Ze nemen het preventief gezondheidsmodel- dat zeer dominant is in hun land van herkomst –mee en proberen oorzaken van ziektes weg te nemen . Dit is niet vanzelfsprekend in een land waar grote groepen van de bevolking lijden onder voedseltekort en de overheid de aanpak van de armoede niet als een prioriteit beschouwd.
Desondanks slaagden deze dokters erin de kindersterfte in twee jaar tijd te halveren in gebieden waar ze actief zijn .
Recente ontwikkelingen:
In 2005 startten Venezuela en Cuba Operación Milagro met als bedoeling om tegen 2016 aan 16 miljoen mensen hun zicht terug te geven door middel van een chirurgische ingreep . deze gratis oogoperaties zijn op de eerste plaats bedoeld voor de armen in latijns Amerika , maar bij uitbreiding ook in streken van Azië en Afrika, waar de mensen geen geld hebben om deze operatie te betalen.
In februari 2011 keerden 35 recent afgestudeerde Guatemalaanse artsen terug van Havana naar Guatemala om zich ten dienste te stellen van Operacion Milagro in hun moederland.
ZUID-ZUID SAMENWERKING.
Het verhaal toont aan dat de Zuid-Zuid samenwerking een verbetering kan brengen in het lot van duizenden armen in de derde wereld. In tegenstelling tot het noorden legt Havana geen voorwaarden op bij het verlenen van hulp aan de buurlanden.
Men werkt in een kader van wederzijds respect voor elkaars tradities cultuur, en economisch-politiek ontwikkelingsmodel.
Tegelijk toont de aanwezigheid van Cubaanse dokters in Guatemala aan dat een andere wereld mogelijk is. Dat deze weg nog lang en vol hindernissen is bewijst het resultaat van de recente presidentsverkiezingen in Guatemala.”
Bron: SOLIDAIR MET GUATEMALA
In tegenstelling tot sommige Westerse landen beperkte Cuba zich niet tot noodhulp. In de moeilijkst bereikbare dorpjes werden gezondheidsposten uitgebouwd. Tegelijkertijd kregen jonge Guatemalteken de kans om gratis doktersstudies te volgen aan de Latijns-Amerikaanse School voor Geneeskunde in Cuba , opdat deze op termijn de Cubaanse dokters in Guatemala zouden vervangen.
In Guatemala zelf doen de Cubaanse dokters meer dan alleen maar medische interventie . Ze nemen het preventief gezondheidsmodel- dat zeer dominant is in hun land van herkomst –mee en proberen oorzaken van ziektes weg te nemen . Dit is niet vanzelfsprekend in een land waar grote groepen van de bevolking lijden onder voedseltekort en de overheid de aanpak van de armoede niet als een prioriteit beschouwd.
Desondanks slaagden deze dokters erin de kindersterfte in twee jaar tijd te halveren in gebieden waar ze actief zijn .
Recente ontwikkelingen:
In 2005 startten Venezuela en Cuba Operación Milagro met als bedoeling om tegen 2016 aan 16 miljoen mensen hun zicht terug te geven door middel van een chirurgische ingreep . deze gratis oogoperaties zijn op de eerste plaats bedoeld voor de armen in latijns Amerika , maar bij uitbreiding ook in streken van Azië en Afrika, waar de mensen geen geld hebben om deze operatie te betalen.
In februari 2011 keerden 35 recent afgestudeerde Guatemalaanse artsen terug van Havana naar Guatemala om zich ten dienste te stellen van Operacion Milagro in hun moederland.
ZUID-ZUID SAMENWERKING.
Het verhaal toont aan dat de Zuid-Zuid samenwerking een verbetering kan brengen in het lot van duizenden armen in de derde wereld. In tegenstelling tot het noorden legt Havana geen voorwaarden op bij het verlenen van hulp aan de buurlanden.
Men werkt in een kader van wederzijds respect voor elkaars tradities cultuur, en economisch-politiek ontwikkelingsmodel.
Tegelijk toont de aanwezigheid van Cubaanse dokters in Guatemala aan dat een andere wereld mogelijk is. Dat deze weg nog lang en vol hindernissen is bewijst het resultaat van de recente presidentsverkiezingen in Guatemala.”
Bron: SOLIDAIR MET GUATEMALA
Straffeloosheid aangepakt?
José Efraín Ríos Montt is een Guatemalteeks militair, politicus en predikant. Hij was dictator van Guatemala van 1982 tot 1983. Ríos Montts regime viel samen met het hoogtepunt van de Guatemalteekse Burgeroorlog en het wordt verantwoordelijk gehouden voor 70.000 doden en vermissingen.
Advocaten Zonder Grenzen-Canada assisteert in de zittingen van het proces Ríos Montt. In samenwerking met Advocaten Zonder Grenzen in Brussel, ontwikkelt het team “monitoring” activiteiten in het kader van haar programma’s in de strijd tegen straffeloosheid en internationale gerechtigheid in Guatemala en Colombia.
Dat Rios Montt nu voor de rechter staat, kan in belangrijke mate op het conto worden geschreven van Claudia Paz y Paz, hoofd van het Guatemalteekse Openbaar Ministerie. Sinds haar benoeming in 2010 werden kopstukken van de drugsmaffia opgepakt, het OM arresteerde in no time de moordenaars van een beroemde Argentijnse zanger, en ook de gruwelijke lynchpartij van zevenentwintig landarbeiders leidde tot arrestaties. Daarnaast kwamen onder Paz y Paz verschillende kopstukken voor de rechter die verantwoordelijk zijn voor de bloedbaden in de jaren tachtig. En nu dus Rios Montt.
“Caludia Paz y Paz, en allen die in Guatemala hun kop durven uitsteken ter verdediging van de mensenrechten, werken soms met gevaar voor eigen leven aan een betere toekomst voor Guatemala. Zolang zij er zijn, ben ik optimistisch over de toekomst van het land” zei de voormalige Nederlandse ambassadeur Teunis Kamper bij zijn afscheidsrede in 2010.
Ze ontving een prestigieuze prijs van de International Crisis Group en wordt geroemd door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Clinton. Het is dankzij haar machtige buitenlandse vrienden dat Paz y Paz haar positie kan handhaven. Perez Molina liet al tijdens zijn campagne doorschemeren van Paz y Paz af te willen, maar na grote internationale druk draaide hij bij. Paz y Paz mag blijven, “zolang ze goed haar best doet voor het land”.
Bron: Guategazette #142
Advocaten Zonder Grenzen-Canada assisteert in de zittingen van het proces Ríos Montt. In samenwerking met Advocaten Zonder Grenzen in Brussel, ontwikkelt het team “monitoring” activiteiten in het kader van haar programma’s in de strijd tegen straffeloosheid en internationale gerechtigheid in Guatemala en Colombia.
Dat Rios Montt nu voor de rechter staat, kan in belangrijke mate op het conto worden geschreven van Claudia Paz y Paz, hoofd van het Guatemalteekse Openbaar Ministerie. Sinds haar benoeming in 2010 werden kopstukken van de drugsmaffia opgepakt, het OM arresteerde in no time de moordenaars van een beroemde Argentijnse zanger, en ook de gruwelijke lynchpartij van zevenentwintig landarbeiders leidde tot arrestaties. Daarnaast kwamen onder Paz y Paz verschillende kopstukken voor de rechter die verantwoordelijk zijn voor de bloedbaden in de jaren tachtig. En nu dus Rios Montt.
“Caludia Paz y Paz, en allen die in Guatemala hun kop durven uitsteken ter verdediging van de mensenrechten, werken soms met gevaar voor eigen leven aan een betere toekomst voor Guatemala. Zolang zij er zijn, ben ik optimistisch over de toekomst van het land” zei de voormalige Nederlandse ambassadeur Teunis Kamper bij zijn afscheidsrede in 2010.
Ze ontving een prestigieuze prijs van de International Crisis Group en wordt geroemd door de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Clinton. Het is dankzij haar machtige buitenlandse vrienden dat Paz y Paz haar positie kan handhaven. Perez Molina liet al tijdens zijn campagne doorschemeren van Paz y Paz af te willen, maar na grote internationale druk draaide hij bij. Paz y Paz mag blijven, “zolang ze goed haar best doet voor het land”.
Bron: Guategazette #142
Hoe nu verder met de nieuwe president van Guatemala?
Otto Perez Molina heeft de verkiezingen in Guatemala dus gewonnen. Het werd aangekondigd, het werd verwacht, het werd gevreesd. Hij heeft er een slordige 26 miljoen dollar tegenaan gegooid; niemand weet waar dit geld vandaan komt, hierover bestaat geen enkele transparantie. Maar dat hij ‘zijn best’ heeft gedaan om op die presidentstroon te gaan zitten is overduidelijk. En hij gaat het geweld aanpakken, met nog meer militairen en agenten op straat. Indruk maken en de geweldenaar spelen zit hem blijkbaar in de genen, eerst als generaal, nu als politieke leider.
Begin januari was ik een week in Guatemala en wat direct opvalt als je rondreist is: ‘hij’ hangt overal te pronken! Om de tien kilometer zie je enorm grote reclameborden met zijn foto, soms alleen, soms met zijn vicepresidenta (zie voorbeeld) of samen met de plaatselijke burgemeester, tenminste als die ook van zijn partij is. Ook de Procurador de los Derechos Humanos mag meegenieten – het is nog steeds dezelfde als die we in 2005 op onze inleefreis ontmoetten.
Weerzinwekkend is echter de affiche met twee lachende Mayameisjes op zijn schoot. Ik voelde me er heel ongemakkelijk bij. Voorlopig kan de bevolking enkel reageren door een rood kruis over zijn ‘mano dura’ te kleven.
Tussen CGTG, CUSG en Unisitragua werd overeen gekomen om met de president een audiëntie aan te vragen en hem te herinneren aan verschillende punten waaronder:
• verantwoording betreffende de constante schending van de fundamentele overeenkomsten van de IAO, vooral art 87 en 98 (vrijheid van associatie)
• de ratificatie van overeenkomst 189 inzake huiswerkers.
• van zodra ze weten wie de minister van arbeid wordt zal ook daar een onderhoud aan worden gevraagd om hem te herinneren aan de verplichtingen van de overheid inzake syndicale vrijheden, collectieve onderhandelingen, recht op staking, waardig werk, kinderarbeid, sociale dialoog.
Bron: Guy Sprengers, stuurgroep WS Leuven
Begin januari was ik een week in Guatemala en wat direct opvalt als je rondreist is: ‘hij’ hangt overal te pronken! Om de tien kilometer zie je enorm grote reclameborden met zijn foto, soms alleen, soms met zijn vicepresidenta (zie voorbeeld) of samen met de plaatselijke burgemeester, tenminste als die ook van zijn partij is. Ook de Procurador de los Derechos Humanos mag meegenieten – het is nog steeds dezelfde als die we in 2005 op onze inleefreis ontmoetten.
Weerzinwekkend is echter de affiche met twee lachende Mayameisjes op zijn schoot. Ik voelde me er heel ongemakkelijk bij. Voorlopig kan de bevolking enkel reageren door een rood kruis over zijn ‘mano dura’ te kleven.
Tussen CGTG, CUSG en Unisitragua werd overeen gekomen om met de president een audiëntie aan te vragen en hem te herinneren aan verschillende punten waaronder:
• verantwoording betreffende de constante schending van de fundamentele overeenkomsten van de IAO, vooral art 87 en 98 (vrijheid van associatie)
• de ratificatie van overeenkomst 189 inzake huiswerkers.
• van zodra ze weten wie de minister van arbeid wordt zal ook daar een onderhoud aan worden gevraagd om hem te herinneren aan de verplichtingen van de overheid inzake syndicale vrijheden, collectieve onderhandelingen, recht op staking, waardig werk, kinderarbeid, sociale dialoog.
Bron: Guy Sprengers, stuurgroep WS Leuven
E-brief WS-stuurgroep Leuven, maart 2012
Beste Wereldburger,
Graag presenteren wij u de nieuwsbrief van Wereldsolidariteit Leuven, maart 2012. Heb je opmerkingen of wil je meer weten over Wereldsolidariteit kan je terecht bij Maarten Milloen(maarten.milloen@acw.be) of Liesbeth Loddewykx (lies_lod@hotmail.com).
Veel leesplezier!
In deze editie kom je meer te weten over:
- Hoe nu verder met de nieuwe president van Guatemala? (klik hier)
- Straffeloosheid aangepakt? (klik hier)
- Orkaan MITCH (klik hier)
- "Antihongerplan Guatemala is niet duurzaam" (klik hier)
- Centraal-Amerika voelt veel voor legalisering drugs (klik hier)
- Iedereen welkom op de Cubanamiddag (klik hier)
Stuur deze brief gerust naar andere geïnteresseerden. Wil je opgenomen worden in de mailinglijst of wil je de nieuwsbrief liever niet meer ontvangen, laat dit weten via maarten.milloen@acw.be.
Graag presenteren wij u de nieuwsbrief van Wereldsolidariteit Leuven, maart 2012. Heb je opmerkingen of wil je meer weten over Wereldsolidariteit kan je terecht bij Maarten Milloen(maarten.milloen@acw.be) of Liesbeth Loddewykx (lies_lod@hotmail.com).
Veel leesplezier!
In deze editie kom je meer te weten over:
- Hoe nu verder met de nieuwe president van Guatemala? (klik hier)
- Straffeloosheid aangepakt? (klik hier)
- Orkaan MITCH (klik hier)
- "Antihongerplan Guatemala is niet duurzaam" (klik hier)
- Centraal-Amerika voelt veel voor legalisering drugs (klik hier)
- Iedereen welkom op de Cubanamiddag (klik hier)
Stuur deze brief gerust naar andere geïnteresseerden. Wil je opgenomen worden in de mailinglijst of wil je de nieuwsbrief liever niet meer ontvangen, laat dit weten via maarten.milloen@acw.be.
Abonneren op:
Posts (Atom)
